Οι φλεβικές δυσπλασίες είναι οι συχνότερες αγγειακές δυσπλασίες. Πρόκειται για μια συγγενή πάθηση, δηλαδή υπάρχουν από τη γέννηση του παιδιού λόγω γενετικών μεταλλάξεων κατά τη διάρκεια της εμβρυικής ζωής.
Το αποτέλεσμα αυτού του γενετικού λάθους είναι ο σχηματισμός παθολογικά διευρυσμένων φλεβών οι οποίες διογκώνονται όσο το παιδί μεγαλώνει. Οι φλέβες αυτές έχουν ασθενές τοίχωμα γιαυτό έχουν την τάση να φουσκώνουν.
Οι φλεβικές δυσπλασίες δεν εξαφανίζονται από μόνες τους και καμμιά φορά ξαναεμφανίζονται και μετά από τη θεραπεία.
Πώς μοιάζει μια φλεβική δυσπλασία;
Οι φλεβικές δυσπλασίες συχνά μοιάζουν με διογκώσεις μπλέ απόχρωσης οι οποίες είναι μαλακές και ευπίεστες.
Μπορεί να προσβάλουν όλα τα μέρη του σώματος αλλά συχνότερα εντοπίζονται στο δέρμα.
Πότε εμφανίζονται οι φλεβικές δυσπλασίες;
Οι φλεβικές δυσπλασίες υπάρχουν από τη γέννηση αλλά είναι δυνατόν να μη γίνουν αντιληπτές στα πρώτα χρόνια της ζωής. Συχνά οι φλεβικές δυσπλασίες γίνονται αντιληπτές καθώς διογκώνονται και προκαλούν συμπτώματα κατά την εφηβεία ή μετά από κάποιο τραυματισμό.
Συμπτώματα – Επιπλοκές φλεβικών δυσπλασιών
Οι φλεβικές δυσπλασίες προκαλούν συμπτώματα ανάλογα με τη θέση και το μέγεθός τους.
Σε μερικές περιπτώσεις, όταν σχηματίζεται θρόμβος μέσα στις παθολογικές φλέβες, προκαλείται ξαφνική διόγκωση και πόνος.
Στην περιοχή της κεφαλής και του τραχήλου μπορεί να διογκωθούν και να δημιουργήσουν δυσχέρεια στην αναπνοή λόγω πίεσης στον αεραγωγό ή να εμποδίσουν την όραση ή την κατάποση.
Επίσης μπορεί να να προκαλέσουν αναιμία όταν προσβάλλεται ο γαστρεντερικός σωλήνας.
Όταν η φλεβική δυσπλασία εντοπίζεται σε ένα άκρο μπορεί να προκαλέσει διαφορά μήκους μεταξύ του υγιούς και προσβεβλημένου σκέλους (ανισοσκελία).
Σε εκτεταμένες φλεβικές δυσπλασίες μπορεί να παρατηρηθούν διαταραχές στην πυκνότητα του αίματος.
Όταν προσβαλλεται το εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο υπάρχει κίνδυνος πνευμονικής εμβολής.
Όταν προσβάλλονται οι αρθρώσεις και ο αρθρικός υμένας μπορεί να οδηγήσουν σε αρθρίτιδα.
Ψυχολογική επιβάρυνση λόγω των χρόνιων συμπτωμάτων και της παραμόρφωσης.
Πρόγνωση ασθενών με φλεβικη δυσπλασία
Οι φλεβικές δυσπλασίες δεν εξαφανίζονται από μόνες τους
Πολλοί ασθενείς με τη σωστή αγωγή ζουν μια απολύτως φυσιολογική ζωή.
Πότε χρειάζεται η θεραπεία μιας φλεβικής δυσπλασίας; Πρέπει κανείς να περιμένει μέχρι το παιδί να ενηλικιωθεί;
Ανεξαρτήτως της ηλικίας του ασθενούς η απόφαση για θεραπευτική παρέμβαση της φλεβικής δυσπλασίας λαμβάνεται βάσει κλινικών κριτηρίων όπως:
Η παρουσία πόνου
Η παραμόρφωση
Η παρεμπόδιση ζωτικών λειτουργιών όπως η όραση ή η αναπνοή
Όταν προκαλεί αιμορραγία από το γαστρεντερικό σωλήνα
Όταν υπάρχει κίνδυνος πνευμονικής εμβολής λόγω επικοινωνίας με το εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο
Συντηρητικη αγωγή
Ελαστικές κάλτσες
Μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην ελάττωση των συμπτωμάτων και της διόγκωσης.
Φαρμακευτική αγωγή
Σε επεισόδια θρόμβωσης εκτεταμένων φλεβικών δυσπλασιών που προκαλεί οξύ πόνο χορηγείται αντιπηκτική αγωγή.
Σκληροθεραπεία
Εφαρμόζεται διεθνώς ως η μέθοδος εκλογής στην πλειοψηφία των φλεβικών δυσπλασιών. Ως ελάχιστα παρεμβατική μέθοδος έχει πολύ χαμηλές επιπλοκές και μεγάλα ποσοστά κλινικής ανταπόκρισης (75-90% των ασθενών).
Η σκληροθεραπεία περιλαμβάνει τη διαδερμική παρακέντηση και έγχυση ειδικών φαρμακευτικών ουσιών όπως Bleomycin, πολυδοκανόλης, sodium tetradecyl, αλκόλης, Gel αλκοόλης, με σκοπό τη μόνιμη καταστροφή των παθολογικών φλεβικών αγγείων. Η επιλογή της καταλληλότερης φαρμακευτικής ουσίας γίνεται από τον εξειδικευμένο γιατρό για τα βέλτιστα αποτελέσματα.
Η σκληροθεραπεία ιδανικά γίνεται από εξειδικευμένους επεμβατικούς ακτινολόγους με τη βοήθεια υπερσύγχρονης αγγειαγραφικής μονάδας και υπερηχογράφου σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα.
Τι επιτυγχάνει κανείς με τη σκληροθεραπεία;
Η σκληροθεραπεία είναι μια ελάχιστα παρεμβατική μέθοδος αντιμετώπισης των φλεβικών δυσπλασιών. Στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί την πρώτη επιλογή θεραπείας για τους ασθενείς με αγγειακές δυσπλασίες χαμηλής ροής (φλεβικές και λεμφικές δυσπλασίες) λόγω των χαμηλών ποσοστών επιπλοκών και της αποτελεσματικότητας αυτής της θεραπείας.
Με τη μέθοδο αυτή επιτυγχάνεται η ελάττωση/εξάλειψη του πόνου, η βελτίωση της εμφάνισης και σε μερικές περιπτώσεις η ελάττωση του κινδύνου πνευμονικής εμβολής.
Χρειάζεται γενική αναισθησία για την εκτέλεση της σκληροθεραπείας;
Ανάλογα με την έκταση και την εντόπιση της βλάβης καθώς και την ηλικία του ασθενούς και την σκληρυντική ουσία που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί αποφασίζεται αν θα χρειαστεί γενική ή τοπική αναισθησία.
Τι γίνεται μετά τη σκληροθεραπεία;
Ο ασθενής μετά τη σκληροθεραπεία επιστρέφει στο θάλαμο. Συνήθως χρειάζεται να παραμείνει στο νοσοκομείο για μία ημέρα.
Πρέπει να αποφεύγεται η καταπόνηση του άκρου όπου έγινε η επέμβαση για 4 εβδομάδες.
Η φλεβική δυσπλασία μετά τη σκληροθεραπεία θα μοιάζει μεγαλύτερη και θα είναι πιο σκληρή. Ανάλογα με τη φαρμακευτική ουσία που χρησιμοποιείται μπορεί να υπάρχει περισσότερος πόνος για λίγες μέρες. Αυτό είναι φυσικό και επιθυμητό γιατί με το φάρμακο που μπαίνει στη δυσπλασία κατά τη διάρκεια της επέμβασης προκαλείται μια φλεγμονώδης αντίδραση χωρίς την οποία η θεραπεία δε θα είχε αποτέλεσμα. Με την πάροδο του χρόνου, συνηθως σε 1-2 εβδομάδες το αρχικό πρήξιμο ελαττώνεται σημαντικά.
Πολύ σπάνια, μπορεί να προκληθεί μια μικρή φουσκάλα ή ακόμα και εξέλκωση στο δέρμα σε επιφανειακές δυσπλασίες μετα τη σκληροθεραπεία. Αυτές οι σπάνιες επιπλοκές οφείλονται σε ερεθισμό του δέρματος από τις φαρμακευτικές ουσίες που χρησιμοποιούνται κατά την επέμβασης. Συνήθως οι μικρές αυτές βλάβες του δέρματος υποχωρούν μέσα σε λίγες εβδομάδες χωρίς ιδιαίτερη θεραπεία.
Πολύ σπάνια μπορεί να προκληθεί προσωρινή ή μόνιμη βλάβη σε κάποιο νεύρο που βρίσκεται κοντά στη δυσπλασία απο το σκληροθεραπευτικό φάρμακο. Με σωστή επιλογή φαρμάκου και εμπειρία η επιπλοκή αυτή είναι εξαιρετικά απίθανη.
Χειρουργική αφαίρεση
Δεν αποτελεί την πρώτη επιλογή λόγω της δυσκολίας πλήρους αφαίρεσης της φλεβικής δυσπλασίας και των αυξημένων επιπλοκών σε σχέση με τη σκληροθεραπεία.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που η χειρουργική αφαίρεση είναι η μέθοδος εκλογής όπως όταν παραμένει παραμόρφωση μετα τη σκληροθεραπεία ή
σε περιπτώσεις περιορισμένης έκτασης φλεβικών δυσπλασιών. Ακόμα σε περιπτώσεις προσβολής του γαστρεντερικού σωλήνα.
Να σημειωθεί ότι μετά από τη θεραπεία είτε αυτή είναι η σκληροθεραπεία ή το χειρουργείο η φλεβική δυσπλασία μπορεί να ξαναεμφανιστεί μελλοντικά.